Toen ik in 1994 afstudeerde als architect, waren er slechts een handvol medestudenten die het beroep écht zouden gaan uitoefenen. Blijkbaar was onze opleiding zo breed dat sommigen zich beroepsmatig specialiseerden in lichtontwerp of monumentenzorg, terwijl anderen stabiliteitsberekeningen of facilitymanagement verkozen. Ik werd uiteindelijk impactinvesteerder. Ik investeer in sociaal ondernemers. Omdat vrijwel niemand deze studierichting koos om later veel geld te verdienen, zijn architecten eigenlijk ook … sociaal ondernemers. We willen de wereld allemaal een klein beetje mooier maken. In het algemeen belang, voor de gemeenschap.
En toch duurt het tergend lang om een immobiele sector als vastgoed futureproof te maken. De gebouwde omgeving is wereldwijd goed voor 40 % van de totale CO2-uitstoot, de energieprijzen swingen de pan uit en de materiaalschaarste laat zich sinds enkele jaren hard voelen, terwijl vandaag slechts 1 % circulair gebouwd wordt en de Europese Green Deal alsmaar scherpere targets oplegt. En nog steeds treuzelen ontwikkelaars en investeerders.
Waarom investeren we met z’n allen niet massaal in sociale huisvesting? In extra schoolse ondersteuning van kinderen die opgroeien in armoede? In zonnepanelen op alle openbare gebouwen? In klimaatstraten die wonen in de stad collectief goedkoper en aantrekkelijker maken? In nationale parken nabij de stad, waardoor toerisme, gezondheid en biodiversiteit floreren? Waarom schakelen niet alle kantoorgebouwen onmiddellijk over op slimmere airco? Waarom komen lokale energiegemeenschappen nog altijd zo moeilijk van de grond?
Omdat we ons kapitalistisch model gebouwd hebben op een verkeerde premisse: alsof alle mensen enkel aan hun eigenbelang denken. Dat klopt niet. De meeste mensen deugen. Als die stelling van Rutger Bregman waar is, is er plots veel meer mogelijk. Het is in ons eigen belang om wat meer aan het algemeen belang te denken. Door al deze businessopportuniteiten te evalueren met een lagere cost of capital, gewoon omdat mensen voor het algemeen belang bereid zijn wat lagere rendementen te aanvaarden, zijn plots veel van bovenstaande investeringen ‘no-brainers’. Miljarden kunnen we zo investeren in onze jeugd, in preventieve gezondheid, in projecten die kansarmoede, ongelijkheid en polarisatie tackelen, in landbouwers door hen te helpen de transitie naar een regeneratieve landbouw te maken, in duurzame steden waar iedereen participeert.
Daarom organiseerden wij eind november de Impact Finance Week. ‘Finance should be a force for good.’ Als we de huidige 1 % impactinvesteringen tegen 2030 kunnen vertienvoudigen, komt er zo 10 miljard euro vrij. Geld dat bovendien rendeert en minder risico’s inhoudt, voor de investeerder maar ook en vooral voor de maatschappij. Social Return On Investment. ‘Let’s build society, not only real estate’ …
Piet Colruyt, Bestuurder & Impact Investor – Impact Capital
De Pen wordt doorgegeven aan Annekatrien Verdickt, architect-vennoot bij Architectuurplatform Terwecoren Verdickt en oprichtster van Filter Café Filtré.