Inclusie is geen opinie

Ik spreek vanuit een ‘bevoorrechte’ positie wanneer ik dit stellig neerpen. Als architect werk ik dagdagelijks aan projecten waarbij inclusie een uitdrukkelijk thema is, maar om eerlijk te zijn zie ik het niet zo. 

Ik ben namelijk niet alleen architect. Ik ben ook een minder mobiele vrouw, mama van twee sprankelijkende kleuters en partner van een rolstoelgebonden man. Inclusie is voor mij dus geen thema waar je als klant of architect voor kiest, maar het is de manier waarop ik mijn leven leef.

Inclusie is eigenlijk de manier waarop onze hele maatschappij leeft, want iedereen is uniek en heeft zijn eigen noden en behoeften die moeilijk in een keurslijf te dringen zijn. Helaas zien we in de gebouwde wereld dat we toch nog heel erg ons best doen om onze gebouwen te maken naar die ideale mens met zijn ideale vormen en mogelijkheden. Toch vraag ik me af: hoe krijg je uitgelegd aan je 5vijfjarige dochter waarom ze een gebouw zo maken dat papa er niet binnen kan?

Deze zomer trokken we naar de andere kant van de oceaan, naar oorden waar de goede wil die in eenieder van ons zit – dat geloof ik toch graag  – wordt omgezet in daden van inclusie. Over de Amerikaanse cultuur en gedachtengoed kan je veel zeggen, maar de evidentie van inclusieve architectuur hebben ze begrepen. Wanneer je na een gezamenlijk ritje op een toegankelijk reuzenrad zelfs een restaurant kan kiezen op basis van de menukaart in plaats van de toiletfaciliteiten of bereikbaarheid, ervaar je een vrijheid die we hier in Vlaanderen niet kennen. 

Daarom, lieve collega’s, neem het heft in handen en durf mee de bouwwereld wakker te schudden. Je kan als architect een wereld van verschil maken door de evidentie van een inclusieve omgeving uit te dragen. Ik geloof oprecht dat iedereen het rechtvaardig vindt dat wij als gezin overal binnen kunnen en activiteiten met onze kinderen kunnen doen die andere gezinnen ook kunnen. Ik zie ook hoe groot de hulp is wanneer het niet lukt en hoe hard men zich schaamt wanneer de uitsluiting ons pijn doet.

Probeer iets te betekenen voor de mensen waarvoor je bouwt. Architect, doe het in de schoonheid die je al kent, de liefde voor de architectuur die je al uitdraagt. Laat nog meer mensen nog langer genieten van je realisaties en wees fier.

Inclusie is geen keuze of opinie. Iedereen mag toch welkom zijn in jouw architectuur?  

Wendy Hoeven, architect-bestuurder Inclur  

De Pen wordt doorgegeven aan Tine Broos van Kras Architecten uit Gent.